25 آوریل 2022- ورزش برای همه ی دارای فهرست بلندبالایی از فواید است. برای افراد مبتلا به بیماری­های متابولیک مانند پیش دیابت، دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2، فعالیت بدنی می تواند به کنترل سطح قند خون کمک کند و از آسیب عصبی مرتبط با دیابت و بیماری قلبی جلوگیری کند. با این حال، ظرفیت ورزش هوازی در افراد مبتلا به دیابت نسبت به افراد بدون بیماری متابولیک کمتر است، یعنی بدن آنها به طور موثر اکسیژن را نمی سوزاند و همچنین ممکن است در برابر افزایش ظرفیت ورزشی با تمرین، مقاوم باشد.

در یک مطالعه جدید، دانشمندان در بخش تحقیقات مرکز دیابت Joslin به دنبال تعیین این موضوع بودند که آیا قند خون بالا، پاسخ بدن به ورزش را کم می کند و آیا کاهش قند خون می تواند توانایی بهبود ظرفیت هوازی را با تمرین بازگرداند یا خیر. یافته‌های این تحقیق که در مجله ی Diabetes منتشر شده است، نشان می‌دهد که ترکیبی از داروهای کاهنده ی قند خون و ورزش ممکن است برای بهبود ظرفیت ورزشی در افراد مبتلا به قند خون بالا یا هایپرگلایسمی، مؤثر باشد.

دکتر Sarah J. Lessard، محقق مرکز دیابت جاسلین، و مدرس پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد، گفت: از آنجایی که شیوع بیماری‌های متابولیک به شدت در حال افزایش است، ظرفیت ورزشی پایین مرتبط با قند خون بالا، این پتانسیل را دارد که بر بخش بزرگ و رو به رشدی از جمعیت تأثیر بگذارد. تعیین اینکه چرا بدن برخی افراد در برابر افزایش ظرفیت ورزشی حتی با تمرین مقاومت می کند، به ما کمک می کند تا استراتژی هایی برای بهبود سلامت و طول عمر در این جمعیت طراحی کنیم.

در این مطالعه ی دو قسمتی، دکتر لسارد و همکارانش ابتدا دارویی به نام کاناگلیفلوزین را آزمایش کردند که می تواند قند خون را در مدل موش کاهش دهد. موش‌های مبتلا به هایپرگلایسمی القا شده در طول مطالعه ی شش هفته‌ای به‌طور داوطلبانه روی چرخ‌های ورزشی می‌دویدند. هنگامی که دانشمندان پاسخ حیوانات به تمرینات ورزشی را ارزیابی کردند، متوجه شدند که بهبود قابل توجهی در بین حیواناتی که کاناگلیفلوزین دریافت کرده بودند در مقایسه با حیواناتی که این دارو را دریافت نکرده بودند، رخ داده است.

با تجزیه و تحلیل بافت ماهیچه ای حیوانات، محققان همچنین توانستند مولکول های خاصی را در عضلات اسکلتی شناسایی کنند که مسئول ظرفیت پایین ورزشی در وضعیت قند خون بالا هستند.سپس، با استفاده از نمونه‌های کوچکی از ماهیچه‌های گرفته شده از شرکت‌کنندگان در مطالعه ی انسانی قبل و بعد از جلسات تمرین، محققان توانستند تأیید کنند که مولکول‌های شناسایی‌شده در آزمایش‌های پیش بالینی ممکن است در انسانها نیز وجود داشته باشد.

دکتر لسارد گفت: ما دریافتیم که داشتن قند خون بالا برای دوره های زمانی طولانی، نحوه واکنش عضلات به ورزش را در سطح مولکولی تغییر می دهد. خبر خوب این است که ما متوجه شدیم که کاهش سطح گلوکز خون در موش‌های مبتلا به دیابت با استفاده از داروی کاناگلیفلوزین، می‌تواند از اختلالاتی که مانع بهبود ظرفیت ورزشی در وضعیت هایپرگلایسمی با تمرینات می‌شود، جلوگیری کند.

به عنوان گام بعدی، دکتر لسارد و همکارانش قصد دارند آزمایش کنند که آیا سایر درمان‌های کاهنده گلوکز - مانند استراتژی‌های رژیم غذایی - می‌توانند به اندازه درمان‌های دارویی در بهبود پاسخ به ورزش مؤثر باشند یا خیر. آنها همچنین در حال مطالعه ی بیشتر بر روی رویدادهای سیگنالینگ مولکولی در عضله هستند که منجر به اختلال در بازسازی و پاسخ ضعیف به ورزش می شود.

دکتر لسارد گفت: اگر اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی تاثیر قند خون بالا در ایجاد این تغییرات در عضله به دست آوریم، می‌توانیم درمان‌های هدفمندی را برای بازگرداندن پاسخ به ورزش ابداع کنیم.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2022-04-blood-sugar-response.html